Η αντοχή στο νερό και η αντίσταση στα οξέα του πυριτικού γυαλιού καθορίζεται κυρίως από την περιεκτικότητα σε οξείδια πυριτίου και μετάλλων αλκαλίων. Όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε πυρίτιο, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός αμοιβαίας σύνδεσης μεταξύ του τετραέδρου του πυριτίου και τόσο μεγαλύτερη είναι η χημική σταθερότητα του γυαλιού. Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε οξείδιο μετάλλων αλκαλίων, η χημική σταθερότητα του γυαλιού μειώνεται. Επιπλέον, καθώς αυξάνεται η ακτίνα των ιόντων αλκαλιμετάλλου, η αντοχή του δεσμού εξασθενεί και η χημική του σταθερότητα γενικά μειώνεται, δηλαδή η αντοχή στο νερό Li+>Na+>K+.
Όταν δύο είδη οξειδίων αλκαλιμετάλλων υπάρχουν στο γυαλί ταυτόχρονα, η χημική σταθερότητα του γυαλιού είναι εξαιρετική λόγω του «μεικτού αλκαλικού φαινομένου», το οποίο είναι πιο εμφανές στο γυαλί μολύβδου.
Σε πυριτικό γυαλί με μέταλλο αλκαλικής γαίας ή άλλο δισθενές οξείδιο μετάλλου αντικατάσταση οξυγόνου πυριτίου, μπορεί επίσης να μειώσει τη χημική σταθερότητα του γυαλιού. Ωστόσο, η επίδραση της μείωσης της σταθερότητας είναι ασθενέστερη από αυτή των οξειδίων των αλκαλιμετάλλων. Μεταξύ των δισθενών οξειδίων, το BaO και το PbO έχουν την ισχυρότερη επίδραση στη χημική σταθερότητα, ακολουθούμενα από το MgO και το CaO.
Στο γυαλί βάσης με τη χημική σύνθεση 100SiO 2+(33,3 1 x) Na2O+zRO(R2O: ή RO 2), αντικαταστήστε το τμήμα N azO με CaO, MgO, Al2O 3, TiO 2, zRO 2, BaO και άλλα οξείδια με τη σειρά της, η σειρά της αντοχής στο νερό και της αντίστασης στα οξέα έχει ως εξής.
Αντοχή στο νερό: ZrO 2>Al2O: >TiO 2>ZnO≥MgO>CaO≥BaO.
Αντοχή σε οξύ: ZrO 2>Al2O: >ZnO>CaO>TiO 2>MgO≥BaO.
Στη σύνθεση γυαλιού, το ZrO 2 όχι μόνο έχει την καλύτερη αντοχή στο νερό και την αντίσταση στα οξέα, αλλά και την καλύτερη αντίσταση στα αλκάλια, αλλά και πυρίμαχο. Το BaO δεν είναι καλό.
Στο τρισθενές οξείδιο, η αλουμίνα, το οξείδιο του βορίου στη χημική σταθερότητα του γυαλιού θα εμφανιστεί επίσης το φαινόμενο «ανωμαλία του βορίου». 6. Σε γυαλί νάτριο – ασβέστιο – πυρίτιο – αλάτι xN agO·y CaO·z SiO:, εάν η περιεκτικότητα σε οξείδιο συμμορφώνεται με τη σχέση (2-1), μπορεί να ληφθεί ένα αρκετά σταθερό γυαλί.
C – 3 (+ y) (2-1)
Συνοπτικά, όλα τα οξείδια που μπορούν να ενισχύσουν το δίκτυο της γυάλινης δομής και να κάνουν τη δομή πλήρη και πυκνή μπορούν να βελτιώσουν τη χημική σταθερότητα του γυαλιού. Αντίθετα, η χημική σταθερότητα του γυαλιού θα μειωθεί.
Ώρα δημοσίευσης: Απρ-23-2020