Ελάττωμα γυαλιού

Οπτική παραμόρφωση (σημείο δοχείου)

Η οπτική παραμόρφωση, γνωστή και ως «ζυγό σημείο», είναι μια μικρή αντίσταση τεσσάρων στην επιφάνεια του γυαλιού. Το σχήμα του είναι λείο και στρογγυλό, με διάμετρο 0,06 ~ 0,1 mm και βάθος 0,05 mm. Αυτό το είδος σημειακού ελαττώματος βλάπτει την οπτική ποιότητα του γυαλιού και κάνει την εικόνα του παρατηρούμενου αντικειμένου σκοτεινή, επομένως ονομάζεται επίσης «σημείο αλλαγής φωτεινής διασταύρωσης».

Τα ελαττώματα οπτικής παραμόρφωσης προκαλούνται κυρίως από τη συμπύκνωση SnO2 και σουλφιδίων. Το οξείδιο του κασσιτέρου μπορεί να διαλυθεί σε υγρό και έχει μεγάλη πτητικότητα, ενώ ο θειούχος κασσίτερος είναι πιο πτητικός. Οι ατμοί τους συμπυκνώνονται και συσσωρεύονται σταδιακά σε χαμηλότερη θερμοκρασία. Όταν συσσωρεύεται σε κάποιο βαθμό, υπό την κρούση ή τη δόνηση της ροής του αέρα, το συμπυκνωμένο οξείδιο του κασσιτέρου ή ο θειούχος κασσίτερος θα πέσει στην επιφάνεια του γυαλιού που δεν έχει σκληρυνθεί εντελώς και θα σχηματίσει ελαττώματα. Επιπλέον, αυτές οι ενώσεις κασσιτέρου μπορούν επίσης να αναχθούν σε μεταλλικό κασσίτερο από τα αναγωγικά συστατικά στο προστατευτικό αέριο, και τα σταγονίδια μεταλλικού κασσιτέρου θα σχηματίσουν επίσης ελαττώματα κηλίδων στο γυαλί. Όταν οι ενώσεις κασσιτέρου σχηματίζουν κηλίδες στην επιφάνεια του γυαλιού σε υψηλή θερμοκρασία, θα σχηματιστούν μικροί κρατήρες στην επιφάνεια του γυαλιού λόγω της εξάτμισης αυτών των ενώσεων.

Οι κύριοι τρόποι για τη μείωση των ελαττωμάτων της οπτικής παραμόρφωσης είναι η μείωση της ρύπανσης από οξυγόνο και θείο. Η ρύπανση από οξυγόνο προέρχεται κυρίως από ίχνη οξυγόνου και υδρατμών σε προστατευτικό αέριο και οξυγόνο που διαρρέουν και διαχέονται στο κασσίτερο κενό. Το οξείδιο του κασσιτέρου μπορεί να διαλυθεί σε υγρό κασσίτερο και να εξατμιστεί σε προστατευτικό αέριο. Το οξείδιο στο προστατευτικό αέριο είναι ψυχρό και συσσωρεύεται στην επιφάνεια του καλύμματος λουτρού κασσίτερου και πέφτει στη γυάλινη επιφάνεια. Το ίδιο το γυαλί είναι επίσης πηγή ρύπανσης με οξυγόνο, δηλαδή, το διαλυμένο οξυγόνο στο γυάλινο υγρό θα διαφύγει στο λουτρό κασσίτερου, το οποίο θα οξειδώσει επίσης τον μεταλλικό κασσίτερο και οι υδρατμοί στην επιφάνεια του γυαλιού θα εισέλθουν στο χώρο του κασσιτερικού λουτρού , το οποίο επίσης αυξάνει την αναλογία οξυγόνου στο αέριο.

Η ρύπανση από θείο είναι η μόνη που εισάγεται στο λουτρό κασσίτερου από τηγμένο γυαλί όταν χρησιμοποιείται άζωτο και υδρογόνο. Στην επάνω επιφάνεια του γυαλιού, το υδρόθειο απελευθερώνεται στο αέριο με τη μορφή υδρόθειου, το οποίο αντιδρά με τον κασσίτερο για να σχηματίσει θειούχο κασσίτερο. Στην κάτω επιφάνεια του γυαλιού, το θείο εισέρχεται στον υγρό κασσίτερο για να σχηματίσει θειούχο κασσίτερο, το οποίο διαλύεται στον υγρό κασσίτερο και εξατμίζεται στο προστατευτικό αέριο. Μπορεί επίσης να συμπυκνωθεί και να συσσωρευτεί στην κάτω επιφάνεια του καλύμματος λουτρού από κασσίτερο και να πέσει στη γυάλινη επιφάνεια για να σχηματίσει κηλίδες.

Επομένως, προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση υπαρχόντων ελαττωμάτων, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί προστατευτικό αέριο υψηλής πίεσης για τον καθαρισμό του συμπυκνώματος από οξείδωση και το υποζεύγος σουλφιδίου στην επιφάνεια του λουτρού κασσίτερου για τη μείωση της οπτικής παραμόρφωσης.

γρατσουνιά (τριβή)

Η γρατσουνιά στην επιφάνεια μιας σταθερής θέσης της αρχικής πλάκας, η οποία εμφανίζεται συνεχώς ή κατά διαστήματα, είναι ένα από τα ελαττώματα εμφάνισης της αρχικής πλάκας και επηρεάζει την προοπτική απόδοση της αρχικής πλάκας. Ονομάζεται γρατζουνιά ή γρατζουνιά. Είναι ένα ελάττωμα που σχηματίζεται στη γυάλινη επιφάνεια με ανόπτηση κυλίνδρου ή αιχμηρού αντικειμένου. Εάν η γρατσουνιά εμφανιστεί στην επάνω επιφάνεια του γυαλιού, μπορεί να οφείλεται στο ότι ένα σύρμα θέρμανσης ή ένα θερμοστοιχείο πέφτει στη γυάλινη κορδέλα στο πίσω μισό του λουτρού από κασσίτερο ή στο πάνω μέρος του κλιβάνου ανόπτησης. Ή υπάρχει ένα σκληρό κτίριο σαν σπασμένο γυαλί ανάμεσα στην πίσω ακραία πλάκα και το γυαλί. Εάν η γρατσουνιά εμφανιστεί στην κάτω επιφάνεια, μπορεί να είναι σπασμένο γυαλί ή άλλα πρίσματα κολλημένα μεταξύ της γυάλινης πλάκας και του άκρου του λουτρού κασσίτερου ή η γυάλινη ζώνη τρίβεται στο ελλειψοειδές άκρο εξόδου από κασσίτερο λόγω χαμηλής θερμοκρασίας εξόδου ή χαμηλής στάθμης υγρού κασσίτερου. ή υπάρχει σπασμένο γυαλί κάτω από τον γυάλινο ιμάντα στο πρώτο μισό της ανόπτησης, κ.λπ. τα κύρια προληπτικά μέτρα για αυτό το είδος ελαττώματος είναι ο συχνός καθαρισμός του ανυψωτικού κινητήρα για να διατηρείται η επιφάνεια του κυλίνδρου λεία. Επιπλέον, πρέπει συχνά να καθαρίζουμε τη σκωρία του γυαλιού και άλλα υπολείμματα στην επιφάνεια του γυαλιού για να μειώσουμε τις γρατσουνιές.

Η δευτερεύουσα γρατσουνιά είναι η γρατσουνιά στην επιφάνεια του γυαλιού που προκαλείται από τριβή όταν το κιβώτιο ταχυτήτων έρχεται σε επαφή με το γυαλί. Αυτό το είδος ελαττώματος προκαλείται κυρίως από τη μόλυνση ή τα ελαττώματα στην επιφάνεια του κυλίνδρου και η απόσταση μεταξύ τους είναι μόνο η περιφέρεια του κυλίνδρου. Κάτω από το μικροσκόπιο, κάθε γρατσουνιά αποτελείται από δεκάδες έως εκατοντάδες μικρορωγμές και η επιφάνεια της ρωγμής του λάκκου έχει σχήμα κελύφους. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν ρωγμές, ακόμη και να προκαλέσουν σπάσιμο της αρχικής πλάκας. Ο λόγος είναι ότι η μεμονωμένη διακοπή ή η ταχύτητα του κυλίνδρου δεν είναι σύγχρονη, η παραμόρφωση του κυλίνδρου, η τριβή της επιφάνειας του κυλίνδρου ή η ρύπανση. Η λύση είναι να επισκευάσετε έγκαιρα το κυλινδρικό τραπέζι και να αφαιρέσετε τις ακαθαρσίες στο αυλάκι.

Το αξονικό σχέδιο είναι επίσης ένα από τα ελαττώματα επιφανειακής γρατσουνιάς του γυαλιού, γεγονός που δείχνει ότι η επιφάνεια της αρχικής πλάκας παρουσιάζει κηλίδες εσοχής, οι οποίες καταστρέφουν τη λεία επιφάνεια και τη διαπερατότητα του φωτός του γυαλιού. Ο κύριος λόγος για το σχέδιο του άξονα είναι ότι η αρχική πλάκα δεν έχει σκληρυνθεί πλήρως και ο κύλινδρος αμιάντου βρίσκεται σε επαφή. Όταν αυτού του είδους το ελάττωμα είναι σοβαρό, θα προκαλέσει επίσης ρωγμές και θα προκαλέσει το σκάσιμο της αρχικής πλάκας. Ο τρόπος για να εξαλειφθεί το σχέδιο του άξονα είναι να ενισχυθεί η ψύξη της αρχικής πλάκας και να μειωθεί η θερμοκρασία διαμόρφωσης.