هنگامی که دما 1000K است، ضریب انتشار اکسیژن در شیشه سودا آهک زیر 10-4 سانتی متر در ثانیه است. در دمای اتاق، انتشار اکسیژن در شیشه ناچیز است. شیشه برای مدت طولانی اکسیژن و دی اکسید کربن را مسدود می کند و اکسیژن موجود در جو به انسان نفوذ نمی کند.
دی اکسید کربن از آبجو نشت نمی کند که می تواند طراوت و طعم آبجو را حفظ کند. شیشه اشعه های فرابنفش زیر 350 نانومتر را جذب می کند که می تواند از تخریب شراب، نوشیدنی ها، مواد غذایی، لوازم آرایشی و محصولات شیمیایی موجود در آن در اثر واکنش های فتوشیمیایی جلوگیری کند.
به عنوان مثال، ماءالشعیر پس از قرار گرفتن در معرض نور 550 نانومتری بو تولید می کند که اصطلاحاً به آن طعم نور خورشید می گویند. تولید خواهد کرد؛ پس از تابش نور به شیر، در اثر تولید پراکسیدها و واکنش‌های بعدی، «طعم سبک» و «بی‌طعم» ایجاد می‌شود، ویتامین C و اسید اسکوربیک کاهش می‌یابد و ویتامین A، Be و D خواهند داشت. تغییرات مشابه، اما شیشه این مورد برای ظروف نیست.
بطری های شیشه ای حاوی چاشنی هایی مانند شراب پخت و پز، سرکه و سس سویا هستند. آنها در اثر عملکرد اکسیژن و اشعه ماوراء بنفش بو تولید نمی کنند و مواد آرایشی خراب نمی شوند.
ظروف بسته بندی پلاستیکی مانند پلی اتیلن و پلی پروپیلن پس از قرار گرفتن در معرض اکسیژن و اشعه ماوراء بنفش کهنه و آزاد می شوند. مونومر پلی اتیلن طعم شراب، سس سویا، سرکه و موارد مشابه موجود در ظروف پلاستیکی را بدتر می کند.
زمان ارسال: دسامبر-16-2019