ဖန်၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုလမ်းကြောင်းသစ်

သမိုင်းဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု အဆင့်အရ ဖန်ခွက်ကို ရှေးဟောင်းဖန်၊ ရိုးရာဖန်၊ ဖန်အသစ်နှင့် နှောင်းဖန်ဟူ၍ ခွဲခြားနိုင်သည်။

(၁) သမိုင်းတွင်၊ ရှေးမှန်သည် အများအားဖြင့် ကျွန်ပြုသည့်ခေတ်ကို ရည်ညွှန်းသည်။ တရုတ်သမိုင်းတွင် ရှေးခေတ်ဖန်များသည် ပဒေသရာဇ်လူ့အဖွဲ့အစည်းလည်း ပါဝင်သည်။ ထို့ကြောင့် ရှေးခေတ်ဖန်များသည် အများအားဖြင့် Qing မင်းဆက်တွင် ပြုလုပ်သောဖန်များကို ရည်ညွှန်းသည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် အတုယူနေကြသော်လည်း ရှေးဟောင်းမှန်များဟုသာ ခေါ်ဝေါ်နိုင်သော်လည်း အမှန်တကယ်အားဖြင့် ရှေးမှန်အတုများသာဖြစ်သည်။

(၂) ရိုးရာဖန်ခွက်သည် ဖန်ပြား၊ ပုလင်းဖန်၊ ဖန်ခွက်၊ ဖန်ခွက်၊ အနုပညာဖန်နှင့် အလှဆင်ဖန်များ ကဲ့သို့သော ဖန်ထည်ပစ္စည်းများကို သဘာဝသတ္တုဓာတ်နှင့် ကျောက်တုံးများကို အဓိကကုန်ကြမ်းအဖြစ် အရည်ပျော်အောင်ပြုလုပ်ထားသော supercooling နည်းလမ်းဖြင့် ထုတ်လုပ်သည်။

(၃) ဖန်ရှင်ဖန်အသစ်နှင့် အထူးဖန်ရှင်ဖန်ဟုလည်း လူသိများသော ဖန်အသစ်သည် သမားရိုးကျ ဖန်များနှင့် သိသိသာသာ ကွဲပြားသော ဖန်တစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ပါဝင်ဖွဲ့စည်းမှု၊ ကုန်ကြမ်းပြင်ဆင်မှု၊ လုပ်ဆောင်ချက်၊ စွမ်းဆောင်ရည်နှင့် အသုံးချမှုတို့ ပါ၀င်ပြီး အလင်းရောင်ကဲ့သို့သော တိကျသောလုပ်ဆောင်ချက်များ ပါဝင်သည်။ လျှပ်စစ်၊ သံလိုက်ဓာတ်၊ အပူ၊ ဓာတုဗေဒနှင့် ဇီဝဓာတုဗေဒ။ ၎င်းသည် မျိုးကွဲများစွာ၊ ထုတ်လုပ်မှုအသေးစားနှင့် အမြန်အဆင့်မြှင့်တင်မှု၊ ဖန်သားပြင်သိုလှောင်မှုဖန်၊ သုံးဖက်မြင်လှိုင်းလမ်းညွှန်ဖန်၊ ရောင်စဉ်တန်းအပေါက်လောင်သည့်ဖန်ခွက်စသည့်အရာများပါရှိသော နည်းပညာမြင့် အထူးကြပ်မတ်ပစ္စည်းတစ်ခုဖြစ်သည်။

(၄) အနာဂတ်ဖန်၏ တိကျသော အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရန် ခက်ခဲသည်။ သိပ္ပံနည်းကျ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု သို့မဟုတ် သီအိုရီ ခန့်မှန်းချက်နှင့်အညီ အနာဂတ်တွင် ဖြစ်ပေါ်လာမည့် ဖန်ခွက်ဖြစ်သင့်သည်။

ရှေးခေတ်ဖန်၊ ရိုးရာဖန်၊ ဖန်အသစ် သို့မဟုတ် အနာဂတ်ဖန်များဖြစ်စေ အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏ တူညီမှုနှင့် တစ်သီးပုဂ္ဂလရှိကြသည်။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ဖန်ခွက်အကူးအပြောင်း အပူချိန်လက္ခဏာများပါရှိသော amorphous အစိုင်အခဲများဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင်၊ အချိန်ကာလနှင့်အမျှ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေး ပြောင်းလဲလာသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ၊ အချိန်ကာလအလိုက် အဓိပ္ပါယ်နှင့် သက်တမ်းတိုးခြင်းတွင် ကွဲပြားမှုများ ရှိနေသည်- ဥပမာ၊ ဖန်ခွက်အသစ်သည် 20 ရာစုတွင် 21 ရာစုတွင် ရိုးရာဖန်များ ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ နောက်ဥပမာတစ်ခုကတော့ ဖန်ကြွေထည်တွေဟာ 1950 နဲ့ 1960 ခုနှစ်တွေမှာ ဖန်အမျိုးအစားသစ်ဖြစ်ခဲ့ပြီး အခုချိန်မှာတော့ အမြောက်အများထုတ်လုပ်ထားတဲ့ ကုန်ပစ္စည်းနဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်းဖြစ်လာပါတယ်။ လက်ရှိတွင်၊ photonic glass သည် သုတေသနနှင့် စမ်းသပ်ထုတ်လုပ်ရန်အတွက် အသုံးဝင်သော ပစ္စည်းအသစ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ နှစ်အနည်းငယ်ကြာသောအခါတွင်၊ ၎င်းသည် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုသော ရိုးရာဖန်ခွက်ဖြစ်လာနိုင်သည်။ ဖန်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ၎င်းသည် ထိုအချိန်က နိုင်ငံရေးနှင့် စီးပွားရေး အခြေအနေတို့နှင့် နီးကပ်စွာ ဆက်စပ်နေသည်။ လူမှုရေး တည်ငြိမ်မှုနှင့် စီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှသာလျှင် ဖန် ဆင်းနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးနှင့် ဖွင့်လှစ်ပြီးသည့်နောက် တရုတ်နိုင်ငံသစ်ကို တည်ထောင်ပြီးနောက်၊ တရုတ်နိုင်ငံ၏ ထုတ်လုပ်မှုစွမ်းရည်နှင့် ဖန်ပြားများ၊ နေ့စဉ်ဖန်ခွက်များ၊ ဖန်ဖိုက်ဘာနှင့် ဖိုက်ဘာဖိုက်ဘာများသည် ကမ္ဘာ့ရှေ့ဆောင်တွင် ရှိနေပါသည်။

ဖန်ခွက်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသည် လူ့အဖွဲ့အစည်း၏လိုအပ်ချက်များနှင့်လည်း နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေပြီး ဖန်၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ဖန်ခွက်များကို ကွန်တိန်နာများအဖြစ် အမြဲတမ်းအသုံးပြုကြပြီး ဖန်ဗူးများသည် ဖန်ထွက်ရှိမှု၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုအဖြစ် ပါဝင်ပါသည်။ သို့သော်လည်း တရုတ်နိုင်ငံဟောင်းတွင် ကြွေထည်ပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်သည့်နည်းပညာမှာ အတော်လေး ဖွံ့ဖြိုးလာကာ အရည်အသွေးကောင်းမွန်ကာ အသုံးပြုမှုမှာလည်း အဆင်ပြေခဲ့သည်။ ဖန်ခွက်၏ အလုံးစုံဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို ထိခိုက်စေသောကြောင့် ဖန်ခွက်သည် အတုအပလက်ဝတ်ရတနာများနှင့် အနုပညာလက်ရာများအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေစေရန် ရင်းနှီးမကျွမ်းဝင်သောဖန်ခွက်များကို တီထွင်ရန်မှာ ရှားရှားပါးပါး လိုအပ်ပါသည်။ သို့သော်လည်း အနောက်ဘက်တွင် လူများသည် ဖန်ခွက်များ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အားပေးသည့် ဖောက်ထွင်းမြင်ရသော ဖန်ထည်များ၊ ဝိုင်အရက်အစုံများနှင့် အခြားသော ကွန်တိန်နာများကို စိတ်အားထက်သန်ကြသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင်၊ စမ်းသပ်သိပ္ပံပညာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် အနောက်ဘက်ခြမ်းရှိ အလင်းတူရိယာနှင့် ဓာတုဗေဒတူရိယာများပြုလုပ်ရန် ဖန်များကို အသုံးပြုနေသည့်ကာလတွင် တရုတ်နိုင်ငံ၏ ဖန်ထည်ထုတ်လုပ်မှုသည် “ကျောက်စိမ်းကဲ့သို့” အဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေပြီး နန်းတော်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ရန် ခက်ခဲနေပါသည်။ သိပ္ပံပညာ။

သိပ္ပံနှင့်နည်းပညာများ တိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ ဖန်ပမာဏနှင့် အမျိုးမျိုးအတွက် လိုအပ်ချက်သည် ဆက်လက်တိုးမြင့်လာကာ ဖန်အရည်အသွေး၊ ယုံကြည်စိတ်ချရမှုနှင့် ကုန်ကျစရိတ်တို့သည်လည်း ပိုမိုတန်ဖိုးတက်လာပါသည်။ ဖန်ခွက်အတွက် စွမ်းအင်၊ ဇီဝဗေဒနှင့် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ ပစ္စည်းများ လိုအပ်ချက်သည် ပို၍ ပို၍ အရေးတကြီး ဖြစ်လာသည်။ ဖန်ရှင်များစွာပါရှိရန်၊ အရင်းအမြစ်များနှင့် စွမ်းအင်ကို နည်းပါးစွာ အားကိုးကာ၊ ပတ်ဝန်းကျင်ညစ်ညမ်းမှုနှင့် ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုများကို လျှော့ချရန် လိုအပ်သည်။

အထက်ဖော်ပြပါ အခြေခံမူများ အရ ဖန်ခွက် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုသည် သိပ္ပံနည်းကျ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု သဘောတရား ဥပဒေကို လိုက်နာရမည် ဖြစ်ပြီး စိမ်းလန်းသော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနှင့် ကာဗွန်နည်းသော စီးပွားရေးသည် ဖန်၏ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး ဦးတည်ချက် ဖြစ်သည်။ စိမ်းလန်းသော ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု၏ လိုအပ်ချက်များသည် မတူညီသော သမိုင်းဆိုင်ရာ အဆင့်များတွင် ကွဲပြားသော်လည်း ယေဘုယျ လမ်းကြောင်းသည် အတူတူပင် ဖြစ်သည်။ စက်မှုတော်လှန်ရေး မတိုင်မီက သစ်သားကို ဖန်ထည်ထုတ်လုပ်ရာတွင် လောင်စာအဖြစ် အသုံးပြုခဲ့သည်။ သစ်တောများ ခုတ်ထွင်ခံရပြီး သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် ပျက်စီးခြင်း၊ ၁၇ ရာစုတွင် ဗြိတိန်သည် ထင်းအသုံးပြုခြင်းကို တားမြစ်ထားသောကြောင့် ကျောက်မီးသွေးသုံး မီးဖိုချောင်များကို အသုံးပြုခဲ့ကြသည်။ 19 ရာစုတွင် regenerator tank kiln ကို မိတ်ဆက်ခဲ့သည်။ လျှပ်စစ်အရည်ပျော်မီးဖိုကို 20 ရာစုတွင်တီထွင်ခဲ့သည်။ 21 ရာစုတွင် ရိုးရာမဟုတ်သော အရည်ပျော်ခြင်းဆီသို့ ဦးတည်သည့် လမ်းကြောင်းတစ်ခု ရှိလာသည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ သမားရိုးကျ မီးဖိုများနှင့် Crucibles များကို အသုံးပြုမည့်အစား၊ modular အရည်ပျော်ခြင်း၊ ရေမြုပ်လောင်ကျွမ်းခြင်း အရည်ပျော်ခြင်း၊ လေဟာနယ် ရှင်းလင်းခြင်းနှင့် စွမ်းအင်မြင့်မားသော ပလာစမာ အရည်ပျော်ခြင်းကို အသုံးပြုပါသည်။ ၎င်းတို့တွင် မော်ဂျူလာအရည်ပျော်ခြင်း၊ လေဟာနယ်ရှင်းလင်းခြင်းနှင့် ပလာစမာအရည်ပျော်ခြင်းတို့ကို ထုတ်လုပ်မှုတွင် စမ်းသပ်ခဲ့သည်။

မော်ဂျူလာအရည်ပျော်ခြင်းကို 20 ရာစုတွင် မီးဖိုရှေ့အပူပေးသည့်သုတ်လုပ်ငန်းစဉ်ကို အခြေခံ၍ လောင်စာဆီ၏ 6.5% ကို ချွေတာနိုင်သည်။ 2004 ခုနှစ်တွင် Owens Illinois ကုမ္ပဏီသည် ထုတ်လုပ်မှုစမ်းသပ်မှုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ရိုးရာအရည်ပျော်နည်းလမ်း၏ စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုသည် 7.5mj/kga ဖြစ်ပြီး၊ မော်ဂျူးအရည်ပျော်သည့်နည်းလမ်းမှာ 5mu/KGA ဖြစ်ပြီး 33.3% သက်သာစေသည်။

လေဟာနယ်ရှင်းလင်းချက်အတွက်၊ ၎င်းကို 20 t/D အလတ်စား တိုင်ကီမီးဖိုတွင် ထုတ်လုပ်ထားပြီး အရည်ပျော်ခြင်းနှင့် ရှင်းလင်းချက်၏ စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုကို 30% ခန့် လျှော့ချနိုင်သည်။ လေဟာနယ်ရှင်းလင်းမှု၏အခြေခံပေါ်တွင်၊ မျိုးဆက်သစ်အရည်ပျော်မှုစနစ် (NGMS) ကို တည်ထောင်ထားပါသည်။

1994 ခုနှစ်တွင် United Kingdom သည် ဖန်ရည်ပျော်ခြင်းအတွက် ပလာစမာကို စတင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ 2003 ခုနှစ်တွင် United States စွမ်းအင်နှင့်ဖန်စက်မှုလုပ်ငန်းအသင်းအဖွဲ့သည်ပြင်းထန်မှုမြင့်မားသောပလာစမာအရည်ပျော် E ဖန်၊ ဖန်ဖိုက်ဘာသေးငယ်သောတိုင်ကီမီးဖိုစမ်းသပ်မှုကိုပြုလုပ်ခဲ့ပြီး 40% ထက်ပိုမိုသောစွမ်းအင်ကိုချွေတာခဲ့သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံ၏ စွမ်းအင်စက်မှုလုပ်ငန်းနည်းပညာဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအေဂျင်စီအသစ်သည် Asahi nitko နှင့် တိုကျိုနည်းပညာတက္ကသိုလ်တို့ ပူးပေါင်း၍ 1 T/D စမ်းသပ်မီးဖိုတစ်ခုကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ရေဒီယိုကြိမ်နှုန်း induction ပလာစမာ အပူပေးခြင်းဖြင့် ဖန်ဖောင်းကို အရည်ပျော်သည်။ အရည်ပျော်ချိန်သည် 2 ~ 3 နာရီသာရှိပြီး အချောထည်ဖန်၏ ပြည့်စုံစွမ်းအင်သုံးစွဲမှုသည် 5.75 MJ/kg ဖြစ်သည်။

2008 ခုနှစ်တွင် Xunzi သည် 100t ဆိုဒါထုံးဖန်ခွက်ကို ချဲ့ထွင်စမ်းသပ်ခဲ့ပြီး အရည်ပျော်ချိန်ကို မူလ 1/10 သို့ တိုစေခဲ့ပြီး စွမ်းအင်သုံးစွဲမှုကို 50% လျှော့ချခဲ့ပြီး Co၊ no၊ ညစ်ညမ်းသောဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှုကို 50% လျှော့ချခဲ့သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံ၏ စွမ်းအင်လုပ်ငန်းသစ် (NEDO) နည်းပညာ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးအေဂျင်စီသည် သုတ်လိမ်းရန်၊ လေဟာနယ်ရှင်းလင်းမှုလုပ်ငန်းစဉ်နှင့်အတူ ပျံသန်းမှုအတွင်း အရည်ပျော်ရန်အတွက် 1t soda lime glass test kiln ကို အသုံးပြုရန် စီစဉ်နေပြီး 2012 တွင် ဖန်သားအရည်ပျော်မှုကို 3767kj/kg အထိ လျှော့ချရန် စီစဉ်ထားသည်။