အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဗော့ဒ်ကာသည် ကမ္ဘာကြီးကို အတူတကွ သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ စတင်ရန် အရေးကြီးဆုံး ကဏ္ဍအချို့ဖြစ်သည်။ ဗော့ဒ်ကာ၏သမိုင်းကြောင်း 14 ရာစုတွင်ရုရှားတွင်စတင်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ဗော့ဒ်ကာကို စပျစ်သီးမှ ပေါင်းခံပြီး အင်္ဂလိပ်ဝိညာဉ်နှင့် ဝိုင်ပေါင်းစပ်ထားသောကြောင့် ဝိဥာဉ်အဖြစ် သတ်မှတ်ခံခဲ့ရသည်။ 1430 တွင် ဘုန်းတော်ကြီး Isidore သည် အရက်ပါဝင်မှုနည်းသော (ABV 40%) ထက်မပိုသော ပေါင်မုန့်ဝိုင်ဖြစ်သည့် ပထမဆုံးရုရှားဗော့ဒ်ကာချက်နည်းကို တီထွင်ခဲ့ပြီး ပိုလန်အများအပြားက ၎င်းကို "burning wine" ဟုခေါ်ဆိုကြပြီး ပိုလန်တွင် ဗော့ဒ်ကာသမိုင်းကြောင်းလည်း ရှိသည်။ ၁၄ ရာစုအစပိုင်းလောက်ကပေါ့။ ဗော့ဒ်ကာကို ပိုလန်အစောပိုင်းတွင် ဆေးဝါးအဖြစ် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုခဲ့ကြသော်လည်း ၁၆ ရာစုအစောပိုင်းတွင် ပိုလန်စာရေးဆရာများက ဗော့ဒ်ကာသည် မျိုးပွားမှုနှင့် libido မြှင့်တင်ခြင်းကဲ့သို့သော အခြားရည်ရွယ်ချက်များအတွက် အသုံးပြုနိုင်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ 16 ၊ 17 နှင့် 18 ရာစုနှစ်များအထိသမိုင်းဝင်ပိုလန်ဗော့ဒ်ကာရောစပ်ထားသောအများအပြားရှိသည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဗော့ဒ်ကာကို ပိုလန်တွင် အပန်းဖြေအချိုရည်အဖြစ်သာမက ဆေးဝါးအဖြစ်သာမက ဗော့ဒ်ကာကိုပါ ပိုမိုကျယ်ပြန့်စွာလက်ခံလာကြောင်း ထင်ရှားသည်။