Defecten van glas

samenvatting

Van de verwerking van grondstoffen, batchvoorbereiding, smelten, klaren, homogeniseren, koelen, vormen en snijden, de vernietiging van het processysteem of de fout van het bedieningsproces zal verschillende defecten in de originele vlakglasplaat vertonen.

De defecten van vlakglas verminderen de kwaliteit van glas aanzienlijk en beïnvloeden zelfs de verdere vorming en verwerking van glas ernstig, of veroorzaken een groot aantal afvalproducten. Er zijn vele soorten defecten in vlakglas en hun oorzaken. Afhankelijk van de defecten aan de binnen- en buitenkant van het glas, kan het worden onderverdeeld in interne defecten en uiterlijke defecten. De interne defecten van glas bestaan ​​voornamelijk in het glazen lichaam. Afhankelijk van hun verschillende toestanden kunnen ze worden onderverdeeld in drie categorieën: bellen (gasinsluitingen), stenen (vaste insluitsels), strepen en knobbeltjes (glazen insluitsels). Uiterlijke gebreken worden voornamelijk veroorzaakt tijdens het vormen, uitgloeien en snijden, inclusief optische vervorming (tinspot), kras (slijtage), defecten aan het eindvlak (randuitbarsting, concaaf convex, ontbrekende hoek), enz.

Verschillende soorten defecten, de onderzoeksmethode is ook anders, wanneer er een bepaald defect in het glas zit, moeten ze vaak passeren

Alleen door de gezamenlijke studie van verschillende methoden kunnen we een juist oordeel vellen. Op basis van het achterhalen van de oorzaken moeten tijdig maatregelen worden genomen

Effectieve procesmaatregelen om defecten te voorkomen blijven voorkomen.

Bel

Bellen in glas zijn zichtbare gasinsluitsels, die niet alleen de uiterlijke kwaliteit van glasproducten beïnvloeden, maar ook de transparantie en mechanische sterkte van glas beïnvloeden. Daarom is het een soort glasvochtdefect dat gemakkelijk de aandacht van mensen trekt.

De grootte van de bel varieert van enkele tienden van een millimeter tot enkele millimeters. Volgens de maat. Bellen kunnen worden onderverdeeld in grijze bellen (diameter SM) en gas (diameter > 0,8 m), en hun vormen zijn divers, waaronder bolvormig, grafisch en lineair. De vervorming van bellen wordt voornamelijk veroorzaakt door het productvormingsproces. De chemische samenstelling van bellen is anders en ze bevatten vaak 2, N2, Co, CO2, SO2, waterstofoxide en watergas.

Afhankelijk van de verschillende oorzaken van bellen, kan deze worden onderverdeeld in primaire bellen (batchrestbellen), secundaire bellen, externe luchtbellen, vuurvaste bellen en bellen veroorzaakt door metaalijzer, enzovoort. In het productieproces zijn er veel redenen voor belletjes in glasproducten, en de situatie is zeer complex. Gewoonlijk is de eerste stap in de verschillende stadia van het smeltproces het beoordelen wanneer en waar de bellen ontstaan, en vervolgens het bestuderen van de grondstoffen, de smelt- en vormingsomstandigheden, om de oorzaken van hun vorming te bepalen, en overeenkomstige maatregelen om ze op te lossen.

Analyse en steen (solide inclusie)

Steen is een kristallijne vaste insluiting in het glazen lichaam. Het is het gevaarlijkste defect in het glazen lichaam, dat de kwaliteit van het glas sterk beïnvloedt. Het schaadt niet alleen het uiterlijk en de optische homogeniteit van de glasproducten, maar vermindert ook de gebruikswaarde van de producten. Het is de belangrijkste factor die het barsten en beschadigen van het glas veroorzaakt. Het verschil tussen de uitzettingscoëfficiënt van de steen en het glas eromheen is aanzienlijk, evenals de plaatselijke spanning, waardoor de mechanische sterkte en thermische stabiliteit van het product sterk afnemen en er zelfs voor zorgt dat het product zichzelf breekt. Vooral wanneer de thermische uitzettingscoëfficiënt van de steen kleiner is dan die van het omringende glas, ontstaat er trekspanning op het grensvlak van het glas en ontstaan ​​er vaak radiale scheuren. In glasproducten mogen stenen meestal niet voorkomen, dus we moeten ons best doen om ze te elimineren. De grootte van de stenen is niet klein, sommige zijn naaldachtige fijne plekjes, en sommige kunnen zo groot zijn als eieren of zelfs stukjes. Sommigen van hen kunnen worden gedetecteerd met het blote oog of een vergrootglas, en sommige kunnen duidelijk worden geïdentificeerd met een optische microscoop of zelfs een elektronenmicroscoop. Omdat de stenen altijd in contact staan ​​met het vloeibare glas, gaan ze vaak gepaard met knobbeltjes, lijnen of rimpelingen.

Striatie en pijn in de knooppunten (glazige insluiting)

De heterogene glasinsluitsels in het glazen lichaam worden glasachtige insluitsels (strepen en knopen) genoemd. Het zijn veel voorkomende defecten in de inhomogeniteit van glas. Ze verschillen van het glazen lichaam wat betreft chemische samenstelling en fysische eigenschappen (brekingsindex, dichtheid, viscositeit, oppervlaktespanning, thermische uitzetting, mechanische sterkte en soms kleur).

Omdat de strepen en de knobbel in verschillende mate op het glaslichaam uitsteken, is het grensvlak tussen de strepen en de knobbel en het glas onregelmatig, wat wijst op wederzijdse penetratie als gevolg van stroming of fysisch-chemische oplossing. Het wordt verdeeld in het glas of op het glasoppervlak. De meeste zijn gestreept, sommige zijn lineair of vezelig en steken soms uit als een stuk kelp. Sommige fijne strepen zijn onzichtbaar voor het blote oog en kunnen alleen worden gevonden door instrumentinspectie. Bij optisch glas is dit echter niet toegestaan. Voor algemene glasproducten kan een zekere mate van niet-uniformiteit worden toegestaan ​​zonder de prestaties ervan te beïnvloeden. Nodule is een soort heterogeen glas met druppelvorm en originele vorm. In de producten verschijnt het in de vorm van korrels, blokken of stukken. Strepen en gewrichtspijn kunnen vanwege hun verschillende oorzaken kleurloos, groen of bruin zijn.