In 1994 begon Groot-Brittannië plasma te gebruiken voor glassmelttests. In 2003 voerde de vereniging van het Amerikaanse ministerie van energie en de glasindustrie een kleinschalige pooldichtheidstest uit met plasmasmeltend E-glas en glasvezel met hoge intensiteit, waardoor meer dan 40% energie werd bespaard. Het Japanse alomvattende ontwikkelingsagentschap voor nieuwe energie-industrietechnologie organiseerde ook de Japanse xiangnituo en de Tokyo University of Technology om gezamenlijk een 1t / D-test op te zetten. De glasbatch werd tijdens de vlucht gesmolten door radio-inductieplasmaverwarming. De smelttijd was slechts 2 ~ 3 uur en het totale energieverbruik van het afgewerkte glas bedroeg 5,75 mj/kg. In 2008 voerde xiangnituo een beschermingstest van 100 ton natronkalkglas uit en de smelttijd werd verkort tot 1/10 van het origineel. Het energieverbruik daalde met 50%, Co, de uitstoot van verontreinigende stoffen werd met 50% verminderd. Het Japanse technologie-omvattende ontwikkelingsbureau voor de nieuwe energie-industrie (NEDO) is van plan om een testoplossing van 1 ton natronkalkglas te gebruiken voor het batchen, smelten tijdens de vlucht in combinatie met het decompressiezuiveringsproces, en is van plan het energieverbruik bij het smelten terug te brengen tot 3767 kJ / kg glas in 2012 .
Wat glasgrondstoffen betreft, werden galena en rood lood in de geschiedenis gebruikt om glas te smelten. Het loodglas van galena en rood lood is transparant en gemakkelijk te vormen en te snijden, wat veel beter is dan natronkalkglas. Ooit werd gedacht dat dit een vooruitgang was. Maar later ontdekten mensen geleidelijk de schade van loodglasvervuiling. Momenteel heeft Europa, naast optisch glas en glas van loodkwaliteit, een reeks experimenten uitgevoerd met elektronische materialen, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas, glas Lood werd verboden in speelgoed en sommige verpakkingsmaterialen. Kwik, cadmium en arseen werden ook verboden. Van de 18e tot de 19e eeuw werden glazen spiegels aan de achterkant van het glas bedekt met tin voor reflectie, maar ze waren zeer giftig. In 1835 werd in plaats daarvan chemisch zilver gebruikt. In de oudheid werd arseenoxide gebruikt als opacifier om imitatie-jadeproducten te maken. Het effect was voor andere opacifiers moeilijk te bereiken. Vanwege de toxiciteit ervan is het echter al lang verboden om het als opacifier te gebruiken. Niet alleen de glazen containers die in contact kwamen met voedsel en drank werden gebruikt als zuiveringsmiddel in plaats van arseenoxide, maar zelfs het optische glas werd ook gebruikt om arseen te verwijderen. De ontwikkeling van niet-optisch glas heeft het verbruik van niet-hernieuwbare hulpbronnen zoals grondstoffen en energie, evenals het koolstofverbruik in het transport. Als we het Verenigd Koninkrijk als voorbeeld nemen, wordt elke glazen fles met 1/10 verminderd en wordt het verbruik van 250.000 ton glas en de CO2-uitstoot van 180.000 ton elk jaar verminderd. Buitenlandse wetenschappers wezen er ook op dat de kwaliteit van wijnflessen met 1 gram afnam, en dat de co-uitstoot in de atmosfeer ook met 1 gram afnam. In de lucht- en ruimtevaart, de luchtvaart en het transport is de vermindering van de glasmassa belangrijker. Naast de stralingsweerstand moet de massa van het optische ruimtesysteem worden verminderd. TiO2 wordt bijvoorbeeld gebruikt om PbO, Bao en CDO te vervangen om optisch glas met dezelfde brekingsindex te bereiden. Om het gewicht van de voorruit van een auto te verminderen, wordt een vlak glassubstraat van 2 mm gebruikt om veiligheidsglas te maken. Dit geldt vooral voor platte beeldschermen, waarbij de glasdikte is teruggebracht van 2 mm naar minder dan 1,5 mm; De dikte van het aanraakscherm is teruggebracht van 0,5 mm naar 0,1 mm; De dikte van het display van draagbare elektronische apparaten is teruggebracht tot 0,3 mm. In 2011 produceerde Asahi Nitzsch 0,1 mm alkalivrij substraat via de float-methode voor touchscreen, display van de tweede generatie, verlichting en medische behandeling. Dun glas en ultradun glas worden gebruikt voor het substraat en de afdekplaat van zonnecellen in satellieten, ruimtevaartuigen en ruimtevaartuigen om het energieverbruik bij de lancering en bediening te besparen. De dikte van het substraat en de afdekplaat wordt geleidelijk teruggebracht van 0,1 mm naar 0,008 mm.
De integratie en intellectualisering zorgen ervoor dat hetzelfde soort glasproducten meerdere functies hebben en een nieuw type alomvattend materiaal worden met dubbele en meerdere functies, waardoor de oorspronkelijke behoefte ontstaat om multifunctioneel glas te gebruiken en er een soort functioneel glas van te maken. Het toekomstige intelligente bouwglas heeft bijvoorbeeld de functies automatisch dimmen, geluidsisolatie, hittebescherming, luchtzuivering, antibacterieel en sterilisatie, en kan ook fotovoltaïsche integratie (opwekking van zonnecelenergie), opvang van zonnewarmte, fotokatalytische reactie waterstof en glas combineren. vliesgevel om een intelligent gebouw te vormen met energiebesparing, milieubescherming en uitgebreid gebruik van hulpbronnen.
De hybride van glas en organisch materiaal verwijst naar de combinatie van de twee op nanoschaal, die de interactie van het grensvlak kan versterken, de stijfheid, dimensionale stabiliteit, hoge verwekingstemperatuur en hoge thermische eigenschappen van glas ten volle kan benutten, en ook gebruik maken van de afschuifkracht, zachte verwerkbaarheid en modificeerbaarheid van organisch klein moleculair polymeer, om nieuwe materialen te verkrijgen die kunnen worden ontworpen, geassembleerd, gemengd en aangepast. Nieuwe functies van hybride materialen kunnen worden verkregen door verschillende organische componenten te selecteren, zoals het toevoegen van geleidende polymeren aan het overgangsmetaalalkoxidesysteem. De eigenschappen van hybride materialen kunnen doelbewust worden ontworpen en aangepast, zoals het toevoegen van organische kleurstoffen of p-geconjugeerde polymeren aan een glasnetwerk om optische materialen te verkrijgen met lineaire tot niet-lineaire eigenschappen; De glasovergangstemperatuur van fosfaatglas met een laag smeltpunt, bereid door hybridisatie, is bijvoorbeeld zo laag als 29 ℃.
Het traditionele glas is kwetsbaar, wat het gebruik ervan beïnvloedt. De sterkte en versteviging van glas is een urgente onderzoekstaak. In de toekomst moeten we de structurele oorzaken van microscheuren diepgaand onderzoeken, oppervlaktesimulatietechnologie gebruiken, hoe we de voortplanting van scheuren kunnen voorkomen, hoe we scheuren kunnen genezen, hoe we de oppervlakte-eigenschappen van glas kunnen veranderen en hoe we het glas kunnen versterken met nanostructuren. .
In de toekomst moet traditioneel glas de inhoud van wetenschap en technologie verbeteren, de benuttingsgraad van hulpbronnen verbeteren en evolueren naar groene en multifunctionele ontwikkeling, van de schaalvergroting van de goedkope industrie tot de ontwikkeling van hoge toegevoegde waarde en hoge kwaliteit. Wat functionele materialen betreft, kunnen sommige uitstekende eigenschappen van glas niet worden vervangen. De 21e eeuw is de eeuw van de fotonica, en fotonicatechnologie kan niet los worden gezien van fotonicaglas, dat een grote invloed heeft op het genereren, verzenden, opslaan, weergeven, opslaan, opslaan, opslaan, opslaan enzovoort. Zonne-energie is een belangrijke hernieuwbare energie en schone energie, en glas is een belangrijk materiaal voor de opwekking van zonne-energie, zoals ultrawit glassubstraat en afdekplaat van zonnecellen, transparant geleidend glas, vooral de integratie van fotovoltaïsche gebouwen. Het heeft een breed toepassingsperspectief om de opwekking van zonne-energie te combineren met een glazen vliesgevel.
Posttijd: 11 juni 2021