Waterbestendigheid en zuurbestendigheid van silicaatglas worden voornamelijk bepaald door het gehalte aan silica en alkalimetaaloxiden. Hoe hoger het silicagehalte, hoe groter de mate van onderlinge verbinding tussen de silicatetraëder en hoe hoger de chemische stabiliteit van het glas. Met de toename van het alkalimetaaloxidegehalte neemt de chemische stabiliteit van glas af. Bovendien verzwakt naarmate de straal van de alkalimetaalionen toeneemt de bindingssterkte en neemt de chemische stabiliteit ervan in het algemeen af, dat wil zeggen de waterbestendigheid Li+>Na+>K+.
Wanneer er tegelijkertijd twee soorten alkalimetaaloxiden in het glas aanwezig zijn, is de chemische stabiliteit van het glas extreem vanwege het “gemengde alkali-effect”, dat duidelijker zichtbaar is bij loodglas.
In silicaatglas met aardalkalimetaal of een ander tweewaardig metaaloxide kan de vervanging van siliciumzuurstof ook de chemische stabiliteit van glas verminderen. Het effect van afnemende stabiliteit is echter zwakker dan dat van alkalimetaaloxiden. Van de tweewaardige oxiden hebben BaO en PbO het sterkste effect op de chemische stabiliteit, gevolgd door MgO en CaO.
In het basisglas met de chemische samenstelling van 100SiO 2+(33,3 1 x) Na2O+zRO(R2O: of RO 2), vervang onderdeel N azO door CaO, MgO, Al2O 3, TiO 2, zRO 2, BaO en andere oxiden op zijn beurt is de volgorde van waterbestendigheid en zuurbestendigheid als volgt.
Waterbestendigheid: ZrO 2>Al2O: >TiO 2>ZnO≥MgO>CaO≥BaO.
Zuurbestendigheid: ZrO 2>Al2O: >ZnO>CaO>TiO 2>MgO≥BaO.
In de glassamenstelling heeft ZrO 2 niet alleen de beste waterbestendigheid en zuurbestendigheid, maar ook de beste alkalibestendigheid, maar vuurvast. BaO is niet goed.
In het driewaardige oxide, aluminiumoxide en booroxide zal de chemische stabiliteit van glas ook het fenomeen "booranomalie" vertonen. 6. In natrium – calcium – silicium – zoutglas xN ago·y CaO·z SiO: kan, als het oxidegehalte voldoet aan de relatie (2-1), een redelijk stabiel glas worden verkregen.
C – 3 (+ j) (2-1)
Samenvattend kunnen alle oxiden die het glasstructuurnetwerk kunnen versterken en de structuur compleet en dicht kunnen maken, de chemische stabiliteit van glas verbeteren. Omgekeerd zal de chemische stabiliteit van het glas afnemen.
Posttijd: 23 april 2020